اصلا این ماه عجب حال و هوایی دارد !

رمضان در دل خود کرب و بلایی دارد !

کام خشکیده و لبهای ترک خورده ی ما !

در تب روضه ی تو شور و نوایی دارد !

پای سجاده ی احیا و مناجات سحر !

جز ولای تو دل ما چه دعایی دارد ؟

بارها عهد شکستیم و تو با ما ماندی !

چه کسی جز تو چنین مهر و وفایی دارد ؟

مال و جان ؟ همسر و فرزند ؟قبول است آقا ؟

کربلایی شدن ما چه بهایی دارد ؟

دست میگیرد و دل می برد و می بخشد

این حسین کیست که اینگونه عطایی دارد ؟

دلمان لک زده یک بار زیارت برویم

دل غم دیده ی ما نیز خدایی دارد !

با لب تشنه و در گرمی ظهر رمضان

بردن نام تو آقا چه صفایی دارد !

یا ابا عبدالله الحسین (ع)