عباس جان!از تو که می نویسم تمام کلمات خیس اند و در سکوت یاد تو چیزی جز دریا نمیگذرد

ای ایستاده ترین دریا!مشک خالی ات اشتیاق تمام آب های جهان را برانگیخته است تا قطره قطره تو را فریاد کنند

امروز کتاب عاشورا را که ورق میزنی با مقدمه عباس آبرو میگیرد تا بلندترین شعر خون به نام تو سروده شود و به امضای حسین علیه السلام برسد.

بوسه میزنم بر دستانی که از مسیر فرات برگشت تا نمایش وفا را در قلب هر مسلمان به تعزیه بنشاند

از آن روز تمام رود ها سراسیمه پی تو می گردند…