حسین فریاد میزند:"هل من ناصر ینصرنی؟”

و من در حالیکه نمازم قضا شده است میگویم:

لبیک یا حسین!لبیک…

حسین نگاه میکند لبخندی میزند و به سمت دشمن تاخت میکند…

و من باز میگویم:لبیک یا حسین!لبیک…

حسین شمشیر میخورد من سر مادرم داد میزنم و میگویم:

لبیک یا حسین!لبیک…

حسین سنگ میخورد من در مجلس غیبت میگویم:

لبیک یا حسین!لبیک…

حسین از اسب به زمین می افتد عرش به لرزه در می آید و من در پس نگاه های حرامم فریاد میزنم:

لبیک یا حسین!لبیک…

حسین رمق ندارد باز فریاد میزند:"هل من ناصر ینصرنی؟”

من محتاطانه دروغ میگویم و باز فریاد میزنم:

لبیک یاحسین!لبیک…

حسین سینه اش سنگین شده است. کسی روی سینه است . حسین به من نگاه میکند میگوید:تنهایم یاریم کن…

من گناه میکنم و باز فریاد میزنم:لبیک…

خورشید غروب کرده است…

من لبخندی میزنم و میگویم:

اللهم عجل لولیک الفرج…

به چشمان مهدی خیره میشوم و میگویم:

“دوستت دارم تنهایت نمیگذارم…”

مهدی به محراب میرود و برای گناهان من طلب مغفرت میکند.

مهدی تنهاست…حسین تنهاست…

من این را میدانم اماااااااا…..

وااااااااای بر من…