مرغ دل پر میزند پیوسته سوی کربلا

گشته ذکر صبح و شامم گفتگوی کربلا

پیش تر از آنکه مادر  شیر نوشاند مرا

جام اشک و خون گرفتم از سبوی کربلا

با وجود نهر جاریِ فرات و علقمه

خون ثارالله شد آب وضوی کربلا

اشک چشم زینب و خون حسین بن علی

گشته تا صبح قیامت آبروی کربلا

گه کشد در قتلگه گاهی به سوی علقمه

گه برد هوش از سرم نام نکوی کربلا

کعبه و سعی و صفا و مروه ی من کربلاست

هرکجا باشم دلم باشد به سوی کربلا

در صف محشر که سر می آورم بیرون ز خاک

می کند چشمم به هرسو جستجوی کربلا

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا…

یا حسین